Darfur

Gisteravond zag ik de ministers Koenders en Verhagen in Nova. Het ging over Darfur. Of eigenlijk ging het over Nederland. Wat Nederland kan en moet en volgens de ministers gaat doen om de genocide te stoppen. Opvallend was dat het woord Europa niet één keer viel. En de Verenigde Naties misschien een keer. Het kleine Nederland trekt ten strijde in de wereld. Dat was het beeld. Een beschamende vertoning van enge Haagse politiek.
Over effectiviteit ging het ook niet. Het zal ongetwijfeld ook aan de aanpak van de interviewers gelegen hebben, maar de vraag welke hulp vanuit Darfur gezien het beste zou zijn kwam niet aan de orde. Paul Rosenmuller, die ook aan tafel zat, zei nog een keer zoiets als : het doet er niet toe wie in actie komt als er maar iets gebeurt. Ik denk dat het er voor de mensen in Darfur wel toe doet. Nu worden partijen tegen elkaar uitgespeeld door het regiem in Sudan. Een bundeling van Europese initiatieven moet toch veel meer opleveren dan een bezoek van de Nederlandse ministers Verhagen en Koenders. Hier was dé kans voor onze buitenlandminsters om te wijzen op het positieve effect van Europese samenwerking. Zij lieten het na. Waarom vertelden ze niets over hun inspanningen op dat terrein? Gaat alleen Timmermans daarover? Nee toch, hoop ik, het gaat toch om Darfur en niet om Den Haag?
Hoe kun je mensen betrekken bij internationale zaken als je niet verder kijkt De Haag?


Darfur, Sudan