Het overdoen van een debat over keuzes in het verleden "met de kennis van nu" schijnt een nieuwe sport te worden. Ik zou de discussie van vijf jaar geleden met de nee-stemmers bij het referendum over het grondwettelijk verdrag van de EU nog wel eens over willen doen. Met als actueel gegeven het nieuws van vandaag over de SWIFT-deal. De afzonderlijke Europese regeringen gingen allemaal overstag voor de Verenigde Staten die via SWIFT onbelemmerde toegang willen houden tot alle betalingsgegevens van Europese banken. Er zou eens een terrorist tussen kunnen zitten. In het Europarlement tekent zich nu echter een meerderheid af tegen verlenging van dat verdrag aan het eind van dit jaar.
De EU-regeringen sloten hun overeenkomst, tot grote woede van veel parlementariërs, een dag voordat het Verdrag van Lissabon van kracht werd, op 1 december 2009. Vanaf dat moment is instemming van het parlement nodig. Het parlement lijkt nu de regeringen te gaan corrigeren. Omdat het voor de Europese burger andere afwegingen maakt. Een belangrijk bezwaar is dat de Amerikanen geen gerechtelijk bevel nodig hebben voor inzage van de bankdata. Dat wil zeggen dat ook de gegevens van niet-verdachte personen, van iedereen dus, beschikbaar zijn voor onderzoek. SWIFT is zo een geheide kandidaat voor de internationale Big Brother Award.
Het interessante is dat de Amerikanen volgens VVD Europarlementariër Hennis-Plasschaert best bereid zijn te praten met het EP. "Met hen is het op dit moment zelfs makkelijker praten dan met Europese regeringen", zegt zij vandaag in NRC Handelsblad. De Amerikanen weten dat ze niet om het EP heen kunnen. De Europese ministers lopen wat dat betreft, denk ik, nog wat achter. Die zitten nog verstrikt in hun onderlinge disputen. Gelukkig kan het EP dankzij het Verdrag van Lissabon nu de belangen van de burgers beter in de gaten houden.
No comments:
Post a Comment