Het gaat niet om uw geld, maar om uw ideeën

Het Europees Parlement heeft deze week een resolutie aanvaard die beoogt de administratieve strafmaatregelen van de EU tegen vermeende terroristen aan te passen. Jarenlang heeft de EU zonder enige vorm van proces of mogelijkheid voor beroep banktegoeden van burgers en organisaties bevroren. Het Europese Hof heeft inmiddels in een aantal gevallen geoordeeld dat plaatsing op de zwarte lijst onrechtmatig was. Ook de Filipijnse, in Nederland wonende voormalige commmunistenleider Sison, is door een beslissing van het Hof van de zwarte lijst gehaald.
Het EP heeft zich nu, op voorstel van onder andere het Nederlandse PvdA-lid Emine Bozkurt, uitgesproken voor het toekennen van normale rechten van verdachten die op de lijst geplaats worden. En het EP wil ook betrokken worden bij het plaatsen van mensen en organisaties op de lijst. Tenslotte eist het EP bescherming van gegevens over personen en organisaties in de communicvatie met derde landen.
De resolutie van het EP komt natuurlijk veel te laat. De zwarte lijst bestaat sinds 2002. Zeven jaar is een toestand van rechteloosheid gedoogd door nationale regeringen, parlementen en Europese instellingen. De aanpassing die het EP nu eist heft die rechteloosheid deels op. Maar het misbruik van de zwarte lijst wordt er niet mee voorkomen.
Mensenrechtenadvocaten uit Nederland, België en Duitsland getuigden donderdag 17 december j.l. op een forum in de Rode Hoed van allerlei gevallen van misbruik van antiterrorisme maatregelen zoals deze Europese zwarte lijst. De EU voerde de lijst in 2002 overhaast in na vergelijkbare maatregelen van de VS en de VN. Het politieke klimaat was gunstig voor een harde aanpak. Dat bood regeringen van bepaalde landen ook een goede gelegenheid voor het onschadelijk maken van politieke tegenstanders. Zoals de Koerdische partijen in Turkije. En de communistische rebellen in de Filipijnen.
José Maria Sison, hun voormalige leider in ballingschap, is sinds de jaren negentig als adviseur betrokken bij onderhandelingen met de Filippijnse regering. Hij werd volgens zijn advocaat Jan Fermon in 2002 eerst in de VS als terrorist op de zwarte lijst geplaatst, direct na een bezoek van Minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell aan de Filipijnen. Een dag later volgde in Nederland en toen werd meteen zijn privé-rekening geblokkeerd. Korte tijd later kwam hij op verzoek van Nederland op de zwarte lijst van de EU. Een jaar later verklaarde de Filipijnse minister van Buitenlandse Zaken openlijk waar het eigenlijk om te doen was. “Once there is a peace agreement, I will request to the EU, the United States and other countries to delist (the rebels) as terrorists. If they sign, they will no longer be terrorists” (AFP 1-2-2003).
Ook Nederland is duidelijk geweest over de motieven om Sison via de terroristenlijst onder druk te zetten. Bij de landeninformatie van het Ministerie van Buitenlandse Zaken staat dat de handelsbetrekkingen tussen Nederland en de Filippijnen belast worden door het feit dat Sison in Nederland verblijft. Nederland heeft zich in alle juridische procedures die Sison heeft gevoerd altijd beroepen op het belang van internationale betrekkingen.
Dat Nederland in het geval van Sison het bestrijden van terroristen op het oog had middels het bevriezen van bankaccounts kun je je ook afvragen als je hoort hoe knullig de Nederlandse vertegenwoordiger bij het Europese Hof antwoordt op een vraag van een van de rechters naar verdachte banktransacties. Daar was niets van bekend, zei zij. In elk geval was er na plaatsing van Sison op de lijst niets verdachts meer waargenomen, aldus de Staat der Nederlanden. Maar ook de functionaris die in de EU de terrorismebestrijding moet coördineren, de Belg De Kerckhove, is duidelijk. Geconfronteerd met het karakter en de omvang van Sison's bankrekening zegt hij heel eerlijk tegen advocaat Fermon: "Die lijst is er niet zozeer om banktegoeden te bevriezen, maar om mensen te dwingen hun houding te veranderen."
De zwarte lijst is er dus niet voor de veiligheid van de burgers. De lijst heeft een politiek doel: de oppositie dwarszitten, zo mogelijk onschadelijk maken of dwingen zich aan te passen aan de gevestigde macht. Op zeer vage gronden worden burgers en organisaties gecriminaliseerd, zonder fatsoenlijk recht op verweer. In het geval van Sison worden vredesonderhandelingen jarenlang gefrustreerd. De oppositie op de Filippijnen wordt zwart gemaakt en geassociëerd met de meest ernstige misdaden. Dat maakt mensen monddood of maakt het in elk geval moeilijker om op te komen voor hun belangen. Fermon ziet dit gebruik van de terroristenlijst als een gevaarlijk voorbeeld van ondemocratische politiek. Het is een vorm van zwart-wit denken. De staat heeft gelijk. De oppositie is crimineel.
Het ondemocratische karakter van dit soort maatregelen wordt nog duidelijker als we kijken naar de wijze van besluitvorming. Er is geen parlement aan te pas gekomen. Regeringen verschuilen zich achter de EU en de EU verschuilt zich achter de regeringsleiders. De uitvoerende macht heeft bij de totstandkoming en de de instandhouding van deze administratieve maatregelen alle macht naar zich toegetrokken. In het ambtelijk overleg werd er volgens een insider die Fermon sprak niet gediscussiëerd over de lijst. Iedereen wilde zijn eigen lijstje overeind houden en ging dus accoord met dat van de anderen. Aan het eind werd er een nietje geslagen door alle afzonderlijke landenlijstjes en dat was dan de EU terroristenlijst.
Nu het EP met de invoering van het Verdrag van Lissabon op het gebied van Justitie meer te zeggen krijgt zou het goed zijn als men ook nog eens terugkijkt naar wat er de afgelopen jaren is gebeurd rond de bestrijding van het terrorisme. Al was het alleen maar om dit soort beschamende vertoningen die helaas ongehinderd konden plaatsvinden in de toekomst te voorkomen.

Chris is gearriveerd

Chris 'zero carbon' Keene, is vandaag in Kopenhagen aangekomen. Helemaal zonder carbon was niet mogelijk, want hij mocht met z'n fiets niet over de brug naar het Deense Sjaelland. Morgen gaat hij op het Klimaforum zijn verhaal vertellen over zijn reis van Wales naar Kopenhagen en wat hij onderweg allemaal aan carbon reducerende initiatieven heeft gezien in Engeland, België, Nederland, Duitsland en Denemarken. In oktober bezocht Chris op zijn driewieler achtereenvolgens Breda, Rotterdam, Utrecht, Zeist, Flevoland, Zwolle en Enschede.
In Denemarken fietste Chris samen met Kim Nguyen, een Australische activist, die op 10 augustus 2008 uit Brisbane is vertrokken om door heel Azië naar Kopenhagen te fietsen voor de VN-klimaatconferentie. Baas boven baas.

Wie maakt zich nog druk over privacy?

Onder grote Amerikaanse druk hebben de EU-ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie maandag j.l., één dag voor het in werking treden van het Verdrag van Lissabon, een besluit genomen met vergaande consequenties voor de privacy. Ter Horst, Hirsch Ballin en collega's, geven de Verenigde Staten via SWIFT toegang tot bijna alle banktransacties. De Amerikaanse tak van SWIFT werd door de Amerikaanse overheid gedwongen om toegang tot alle bankgegevens te verschaffen, omdat dit nodig zou zijn in de strijd tegen terrorisme. Nu gaat deze controle ook voor Europese transacties gelden.
Het tijdstip is pikant omdat onder het Verdrag van Lissabon voor een dergelijk besluit instemming van het Europese Parlement nodig is. Terecht noemde de Groene Fractie in het EP dit besluit een schande.
De regeling geldt vooralsnog voor negen maanden. Nederland werkt alleen mee aan het verlenen van gegevens als er sprake is van een gerechtelijk onderzoek, aldus een woordvoerder van minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie. Hirsch Ballin meent dat het besluit nu genomen moest worden om geen gat te laten vallen in de terroristenbestrijding. Het Europese Parlement zou volgend jaar de gelegenheid krijgen de onderhandelingen te heropenen. Het EP had eerder opgeroepen besluitvorming uit te stellen.
Hoe ver is Hirsch Ballin bereid te gaan inzake privacy? Welke garanties heeft hij dat de VS alleen gegevens gebruiken in het geval van een gerechtelijk onderzoek? Ze krijgen toegang, daar gaat het om. Denkt HB dat de VS apart rekening houden met gegevens van Nederlandse burgers? Andere vraag: hoe goed is de beveiliging van SWIFT? Hoe gaan de amerikaanse autoriteiten met hun toegangsrecht om? Er zijn nog wel wat vragen te stellen, lijkt me, voor Nederlandse parlementariërs. Zoals bij veel privacy-onderwerpen blijft het echter ook nu angstvallig stil in Den Haag. Anders dan in b.v. Duitsland waar een meerderheid van de Bondsraad zich tegen een dergelijk besluit heeft gekeeerd, wat voor dit land een aanleiding was om het aanvankelijke voorstel nog enigszins af te zwakken, ook al zijn ze uiteindelijk ook akkoord gegaan.

Heemskerk heeft het weer niet begrepen

Staatssecretaris Heemskerk (EZ), bekend van zijn oproep om in eigen land op vakantie te gaan om de nationale economie te stimuleren, hekelt nu de privacyparanoia. Hij stoort zich aan "indianenverhalen" over het gebrek aan bescherming van persoonsgegevens in allerlei informatiesystemen. "Het lijkt alsof de privacy-angst bij digitale zaken veel groter is dan bij papieren zaken. Maar een papieren dossier in een ziekenhuis kan ook gekopieerd worden." Heemskerk stoort zich aan de kritiek op de plannen van zijn collega Eurlings voor het rekeningrijden. De overheid verzamelt immers geen reisgegevens. Dat neemt echter niet weg dat in geval van een strafzaak het kastje van Eurlings wel een rol kan spelen.
Ik ben bang dat Heemskerk met zijn uitlatingen de bezwaren tegen allerlei ICT-toepasingen waarin de overheid persoonsgebonden gegevens vastlegt eerder voedt dan wegneemt. Hij zegt geleerd te hebben van de mislukte invoering van de slimme energiemeter. Maar de lezers van Webwereld heeft hij nog niet overtuigd. Meer dan driekwart van degenen die de poll invulden oordeelden: hij heeft het niet begrepen.

Arm Europa? Arme Femke...

"Arm Europa" twitterde Femke Halsema in reactie op de uitspraak van Herman van Rompuy bij zijn benoeming als voorzitter van de Europese Raad: "Vanaf nu is mijn mening volstrekt irrelevant". Ik vraag me af wat Femke hiermee bedoelt. En of ze het wel goed begrijpt. Van Rompuy heeft in de Raad van regeringsleiders als enige in dat gezelschap geen mandaat meegekregen en is benoemd is als neutraal voorzitter en boegbeeld van de Raad. Het is misschien wat sterk uitgedrukt, maar wat hij zegt komt aardig overeen met de bedoeling van zijn functie. Overigens is het voor Groenen niet te hopen dat zijn conservatief christelijke mening wél relevant wordt. Dat zou bijvoorbeeld de kansen van Turkije op toetreding nog een stukje kleiner kunnen maken.
Waar ik overigens wel benieuwd naar ben is de mening van Femke zelf over tal van Europese aangelegenheden. Die is namelijk bepaald niet irrelevant. De Europese Raad en de Raden van vakministers hebben nog altijd heel wat in de Europese melk te brokkelen. En zij komen met standpunten die door de nagtionale parlementen namens ons zouden moeten worden gecontroleerd. Het spijt mij wel, maar dat stukje parlementair werk, is zelfs voor degenen die de Europese politiek nauw volgen volstrekt onzichtbaar in ons land. En het spijt mij nog meer dat GroenLinks daar geen uitzondering op maakt. Zelden horen we van de Tweede Kamerfractie een initiatief met als doel de Nederlandse vertegenwoordigers in Brussel te beïnvloeden of te bekritiseren, ook als het om besluiten gaat met verstrekkende gevolgen voor de Nederlandse samenleving. Het lijkt wel alsof de fractie haar standpunt op dit punt irrelevant vindt.

Europawerkgroep zoekt nieuwe wegen

Het Verdrag van Lissabon treedt in werking. De Europese Raad krijgt Van Rompuy als vaste voorzitter (de term 'president' geeft toch eigenlijk een valse voorstelling van zaken). Hoe dan ook: Europa vernieuwt en we zijn allemaal benieuwd wat het gaat opleveren komend jaar.
De Europawerkgroep van GroenLinks is ook op zoek naar nieuwe wegen. En nieuwe mensen.
Onze eigen EUWG 'president', Remco Kaijen, heeft samen met anderen een stuk geschreven om de werkgroep te positioneren. We willen de komende tijd bijdragen aan standpuntbepaling in GroenLinks en dan met name op terreinen waar nog de nodige aandacht aan besteed moet worden. Bijvoorbeeld privacy en digitale rechten. Maar ook de verdere ontwikkeling van een socialer Europa, de post-Lissabon-agenda. Onderwerpen worden uitgekozen in overleg met de Europese en de nationale fracties. Verder gaan we natuurlijk een bijdrage leveren aan het nationale verkiezingsprogramma voor 2011. En we willen bevorderen dat GroenLinks op alle niveaus deelneemt aan en betrokken wordt bij de Europese politiek en de Europese Groene Partij.
De Europawerkgroep heeft in de loop der jaren een grote aanwas van leden gekend. Niet alle leden zijn even actief. Daarom is het voorstel gedaan om de structuur zo in te richten dat er een kern is met actieve werkgroepleden, die ook het werk willen doen. Met daarnaast handhaving van een lijst geïnteresseerden die van tijd tot tijd uitgenodigd worden voor een debat. Voor de werkgroep zoeken we nog een aantal nieuwe, actieve leden. Wie belangstelling heeft kan zich opgeven bij Remco: voorzitter.europawerkgroep@gmail.com

Persvrijheid in Europa neemt af

Het jaarlijkse rapport van Reporters without Borders laat zien dat de persvrijheid in Europa afneemt. En niet alleen in Italië dat nu op de 49ste plaats staat. Op de lijst van landen met de meeste persvrijheid zien we ook Frankrijk (43ste), Spanje en Slowakije (44ste) jaar na jaar lager scoren, zegt de voorzitter van de journalistenorganisatie Julliard. “Europe should be setting an example as regards civil liberties. How can you condemn human rights violations abroad if you do not behave irreproachably at home?".
Ook de Balkan is geen fijne plek voor journalisten. Aspirant-EU lid Croatië is gezakt naar de 78ste plaats. De laagst geplaatste EU-landen zijn Bulgarije (68ste) en Roemenië (50ste). Nieuwe wetgeving bedreigt de persvrijheid in verschillende landen. Zo is in Slowakije een automatisch recht op antwoord in de wet vastgelegd en krijgt de Minister van Cultuur aanzienlijke invloed op de media.
Aan de top van de lijst zien we nog steeds de noord-Europese staten. Daarbij ook Noorwegen. Qua persvrijheid nr. 1. Als het gaat om de vrijheid van partijen om stemmen te werven kan er ook in dat land nog wel wat verbeterd worden. Nederland is gestegen naar plaats 7. Uitspraken van de rechters over de vrijheid van persfotografen tegenover het Koninklijk Huis en recentelijk over het afluisterschandaal van de Telegraaf zijn gunstig voor de stijgende lijn.

Sison zeven jaar ten onrechte op zwarte lijst EU

Het Europese Hof in Luxemburg heeft gisteren alle beslissingen van de Europese Raad over de plaatsing van de Filippijnse activist José Maria Sison op de EU-terroristenlijst vernietigd. In 2007 gebeurde dat ook al, maar toen voerde het Hof formele gronden aan. Nu is de uitspraak gebaseerd op inhoudelijke gronden die duidelijk maken dat Sison nooit op de lijst gezet had mogen worden. Het Hof wijst er op dat de Nederlandse overheid al in 2002 de EU-regels voor de zwarte lijst heeft genegeerd. Uit het antwoord van toenmalig Minister van Buitenlandse Zaken de Hoop Scheffer op vragen van SP-kamerlid De Wit (2002-2003, nr. 143) blijkt dat de Nederlandse overheid in feite geen gronden had voor vervolging van Sison voor terroristische daden. Volgens de EU-regels moet een besluit om iemand op de lijst te plaatsen, zijn financiële tegoeden te bevriezen en hem zijn uitkeringsrechten te ontnemen vooraf zijn gegaan door een nationaal besluit om betrokkene te vervolgen wegens terrorisme. Dit is zeven jaar geleden niet gebeurd omdat er onvoldoende aanwijzingen waren . De Hoop Scheffer in 2002: "Onder meer op grond van aanwijzingen van de AIVD dat vanuit Nederland sturing wordt gegeven aan de CPP/NPA is onder verantwoordelijkheid van het Openbaar Ministerie bezien of voldoende gronden bestonden om een strafrechtelijk onderzoek in te stellen. Dat bleek niet het geval te zijn." Ook een latere poging tot vervolging in 2007 liep overigens op niets uit. Wel is Sison op grond van die vage aanwijzingen van de AIVD eind jaren negentig een vluchtelingenstatus onthouden ondanks gunstige uitspraken van de Raad van State jegens hem. Maar daarmee kon Nederland volgens het Hof dus niet voldoen aan de voorwaarden voor plaatsing op de terroristenlijst. Waarom Nederland toch heeft doorgezet en de andere leden van EU-raad dit hebben geaccepteerd zullen we nooit zeker weten. Jan Fermon, Sison's advocaat bij het Hof, vermoedt dat diplomatieke stappen van de Filippijnse regering en de VS de doorslag hebben gegeven. De zwarte lijst om het terrorisme te bestrijden is misbruikt om bevriende regeringen tegemoet te komen die een politieke tegenstander wilden uitschakelen.

De uitspraak van het Hof is bijzonder kritisch richting Nederland en de EU. In feite zeggen de rechters: u houdt zich niet aan uw eigen regels. Pijnlijk voor de EU, voor de lidstaten en de Europese burgers die er van uit moeten kunnen gaan dat de overheid zelf geen regels overtreedt. En in het bijzonder wrang voor het slachtoffer om dat na zeven jaar te horen. Zeven jaar waarin de strijd eerst gevoerd moest worden om juridische middelen om het besluit aan te vechten. Die waren er namelijk aanvankelijk niet eens. Eenmaal op de lijst blijf je op de lijst. Geen beroep mogelijk. Zelfs de gronden waarop het besluit genomen werd werden in eerste instantie niet vrijgegeven. Dit soort praktijken hoort niet in een rechtstaat. De case-Sison laat zien dat administratieve strafmaatregelen zoals een terroristenlijst niet moeten worden overgelaten aan de politieke beslissingen van regeringen. Dat is ronduit middeleeuws.
Nederland krijgt nu de kans zich te rehabiliteren. Op de eerste plaats is de weg nu vrij gemaakt voor positieve uitspraken van de nationale rechters over Sison's vluchtelingenstatus en de hem toekomende uitkeringen (hij heeft inmiddels al vijf jaar recht op AOW).
Maar Nederland mag ook wel iets terugdoen om het vredesproces in de Filippijnen weer vlot te trekken. Zeven jaar lang heeft Nederland de onderhandelingen tussen de rebellen en het autoritaire Filippijnse bewind in feite gehinderd door de pogingen om een van de belangrijkste onderhandelaars onschadelijk te maken. In de jaren negentig heeft toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Van Mierlo nog gastvrij onderdak verleend aan de onderhandelaars in het vredesproces. Minister-president Kok heeft verzoenende woorden gesproken in Manilla. Sison zei vandaag op zijn persconferentie te hopen dat er voldoende 'reasonable elements' in de Nederlandse regering te vinden zijn om in navolging van Van Mierlo en Kok een bijdrage te leveren aan het oplossen van dit al veel te lang durende politieke conflict.


Sison, terrorisme

Indrukwekkende "Wake-up Call" voor Kopenhagen

In 134 landen is maandag j.l. op hetzelfde tijdstip 12.18 pm een 'wake-up call' verstuurd naar evenzovele politieke leiders om aan te dringen op resultaten in Kopenhagen later dit jaar. Er waren in totaal 2632 acties op alle continenten, waarvan ongeveer 40 in Nederland, onder andere in Groningen, Hoofddorp, Tilburg, Eindhoven, Breda en Roosendaal.
In Londen wisten de actievoerders een telefonische afspraak met Gordon Brown te regelen. Ook de EU-Commissaris voor Milieu en de milieuministers van Australië, Spanje en andere landen hebben gereageerd. Over Balkenende en Cramer heb ik niets kunnen vinden. Het tijdstip was zo gekozen omdat op 12/18 (18 december) een slotverklaring gepubliceerd moet worden in Kopenhagen.

EU zet de lijnen uit voor nieuw Justitiebeleid

In de EU is een nieuw kaderprogramma op het gebied van Justitie in een vergevorderd stadium. Het zogenaamde Stockholm Program zet de beleidslijnen uit voor een periode tot 2014 voor een reeks van onderwerpen: migratie, asiel, vrije verkeer van personen, privacy, criminaliteit, terrorisme etc. De Zweedse Minister van Justitie probeerde onlangs in het Europees Parlement de vrees voor politiestaat-achtige ontwikkelingen weg te nemen. Zij wist D66 Europarlementariër In 't Veld nog niet te overtuigen. Verschillende nationale en internationale organisaties die zich bezighouden met mensenrechten en immigratie hebben al op verschillende manieren bezwaar gemaakt. Daaronder het European Civil Liberties Network (ECLN, waaraan uit Nederland VD AMOK deelneemt) dat waarschuwt voor "militarised border controls, discriminatory immigration policies, mandatory and proactive surveillance regimes and an increasingly aggressive external security and defence policy." Ook Statewatch laat kritische geluiden horen. De Green Group houdt in oktober een hearing over dit onderwerp (info EDRI)

Winst voor de Groenen in NordRhein-Westfalen

In het zicht van de gemeenteraadsverkiezingen is een kijkje bij onze oosterburen inspirerend. In NordRhein Westfalen, de deelstaat die grenst aan een groot deel van Nederland hebben de Groenen zondag j.l. bij regionale en lokalen verkiezingen hun beste resultaat ooit uit 2004 nog eens met twee procentpunten verbeterd. Ze zijn daar nu de derde partij met 12 % van de stemmen. Mooie resultaten zijn behaald in Keulen (21,7 %, winst 5,1), Aken (19%), Münster (19,4) en Bonn (18,6).
Dat zijn natuurlijk ook mooie uitgangspunten voor de landelijke verkiezingen eind september. In de verkiezingsstrijd laten actiegroepen zich niet onbetuigd. Vandaag was er in Berlijn een demonstratie tegen kernenergie met 50.000 mensen. Volgende week is er weer een demo voor de privacy onder het motto "Mijn data zijn van mijzelf".

Steun de Noorse Groenen

De Miljøpartiet De Grønne (MDG) uit Noorwegen is een kleine partij. En dat willen de grote partijen daar graag zo houden. De MDG krijgt daarom geen toegang tot de (staats)omroep en mag nu zelfs geen betaalde reclame uitzenden. De Groenen vinden dit terecht in strijd met de democratie en zij roepen andere Europese Groenen op hen te steunen in hun campagne tegen dit soort discriminerende maatregelen. Je kunt een brief aan de verantwoordelijke minister sturen onder het motto: Support Democracy in Norway.
In Noorwegen zijn op 13 en 14 september algemene verkiezingen. Daaraan doen 11 partijen mee, waarvan 7 al in het parlement vertegenwoordigd zijn en wel zendtijd krijgen. Van de vier overigen krijgt nog één (communistische) partij ook zendtijd. De Groenen zijn dus uitgesloten.
Miljøpartiet De Grønne is lid van de Europese Groene Partij. Noorwegen is zoals bekend geen lid van de EU. De Groenen hebben ook altijd bezwaren gehad, net als de Zweden tot voor kort, maar er zijn inmiddels wel tekenen van een verandering op dit punt. Mocht Noorwegen binnenkort, net als IJsland alsnog een aanvrage doen voor lidmaatschap van de EU weten we nu op welk punt we in elk geval moeten letten.

Wat zijn jouw prioriteiten op ICT-gebied?

De Europese Commissie is bezig met de voorbereiding van nieuw ICT-beleid. Het huidige programma loopt in 2010 af. Welke prioriteiten moeten we stellen voor de volgende vijf jaar? Wie daarover wat wil zeggen kan tot 9 oktober een uitgebreide vragenlijst invullen. De vragen gaan onder meer over de bijdrage van ICT aan een duurzame samenleving, onderzoek en innovatie op dit gebied, de toegankelijkheid van het internet, regelgeving zoals copyright en privacy en publieke diensten via het internet. Je moet er wel even de tijd voor nemen want de Commissie is niet tevreden met makkelijke antwoorden. Veel vragen gaan niet alleen over doelen, maar ook over middelen (hoe denk je dat te kunnen bereiken) en voorbeelden van 'best practices'.
Deze consultatieronde is niet uniek. Regelmatig zet de Europese Commissie vragenlijsten uit onder het motto 'your voice'. Op dit deel van de site van EC vind je ook de resultaten van deze onderzoeken. Er lopen nog consultaties over bv. het rechtskader voor de bescherming van persoonsgegevens, maatregelen voor verantwoord lenen en het visserijbeleid. Recent afgesloten consultaties gingen over bv. energie-efficiëntie, autowrakken en 2012 als jaar van de actieve ouderen. Wat er verder met de resultaten van dit soort consultaties gebeurt is natuurlijk niet altijd even duidelijk. Het spoor volgen tot aan de besluitvorming is (nog) niet goed mogelijk. Maar inzicht in de agenda van de EC geeft 'your voice' wel en als zodanig lijkt het mij een aardige bron voor een pro-actieve Europese politiek.

Zensi, Zensa Zensursula

In Duitsland zijn gisteren in verschillende steden duizenden mensen de straat op gegaan om te protesteren tegen een wet van de Duitse minister voor Familie- en Gezinszaken Ursula von der Leyen, bijgenaamd Zensursula. Op grond van een nieuwe wet, bedoeld om kinderpornografie te bestrijden, krijgt de Duitse overheid nu zelf het recht om sites te blokkeren. Zijn we hier in China? zingen de demonstranten in het Zensursula-Lied von Diana Leder.
In Frankrijk is er intussen weer een beetje hoop na de uitspraak van het Constitutionele Hof over de plannen van Sarkozy om 'filesharing' na drie keer te bestraffen met afsluiting van het internet.
Sarkozy wil eind van de maand een aangepaste wet indienen, maar zal de kern van zijn plan moeten laten varen.
Voor nieuws over een Europees bewakingsprogramma met vergaande gevolgen voor de privacy en de verwerping van de Europese Telecomministers van het Telecompakket dat eerder door het Europese parlement is aangenomen en meer van dit soort nieuws verwijs ik graag naar EDRi, de Europese organisatie voor de bescherming van digitale rechten.

Groenland bij de EU?

Yesterday IA (SF's sister party in Greenland) won a landslide victory in the national elections. The party went from 22.4 to 43.7% and is only two seats from a majority in Greenland's "Landsting". The party leader, Kuupik Kleist, will most likely form a government together with the "Demokraterne".
Since Greenland gained autonomy 30 years ago, the Siumut (social democrats) has ruled the country. But yesterday Greenland voted for Left-Green change! [EGP News]

Kan Groenland ook niet bij de EU?

Europe Ecologie

De Franse coalitie Europe Ecologie van Les Verts en onafhankelijken, met Danny Cohn Bendit als lijsttrekker, doet zijn naam eer aan. Ze richten de blik ook op de campagne in andere Europese landen. Zoiets mis ik nog bij Zin in Europa. Europe Ecologie levert ook informatie over het stemgedrag van leden van het EU-parlement op een aantal groene issues. Daaruit is onder meer af te leiden hoe weinig groen de vertegenwoordigers van CDA, VVD en D66 hebben gestemd.

Europees flyeren

Flyeren voor de Europese verkiezingen in de buurt van een toeristische attractie als de Utrechtse Domtoren is een leuke Europese ervaring. Vanmiddag heb ik Fransen de weg gewezen naar Danny Cohn-Bendit en Vlamingen naar Bart Staes. Ik heb ook een Engelsman, een Italiaan en een groep Polen een stem op onze partners bij de Europese Groenen aanbevolen. Met een Zweed heb ik gesproken over het verschil tussen Nederlandse en Zweedse Groenen. En ik kon ze allemaal vragen om de petitie voor de Green Deal te ondertekenen.
Terwijl we bij andere verkiezingen weinig te zeggen hebben op het "I am not from here", is dit een mooie gelegenheid om iets van de groene Europese samenwerking te laten zien. Alleen de twee Japanse meisjes en de jongen uit Algerije had ik helaas niets te bieden.

Bos heeft Brussel niet nodig

"Als wij in Nederland duurzame energie een nieuwe impuls willen geven dan zie ik niet waarom we daar Brussel voor nodig hebben." Dit is geen uitspraak van Matlener of Van Balen, maar van PvdA minister van Financiën Wouter Bos. Hij heeft "Brussel" niet nodig zegt hij in reactie op Guy Verhofstadt die woensdag j.l. zijn boek over Europa kwam presenteren bij Pauw en Witteman. Verhofstadt bepleit in zijn boek grote investeringen in de Europese economie door de EU om de crisis te boven te komen. Als elk land voor zich probeert om er uit te komen, zegt hij met verwijzing naar IMF adviezen, zal dat de crisis alleen maar verergeren. Bos is het dus niet met hem eens. "Waarom zou hij niet voor een gezamenlijke aanpak zijn?" vroeg Witteman. Verhofstadt meende (vrije vertaald) dat sommige politici te gemakkelijk meegaan met de eurosceptische wind die hier en daar waait. En dat leidt er dan toe dat men eigen daden boven een gezamenlijk optreden stelt. Het is een opmerkelijke stellingname die de gespletenheid van de PvdA duidelijk maakt. Van lijsttrekker Berman zul je zoiets niet horen. Maar Bos is bang voor de SP en profileert zich op een zielige manier als voorstander van de "minder-Brussel"- koers.

Euroscepticisme: angst of kritiek?

Een meerderheid (62 %) van de Nederlanders vindt de Europese instellingen een verspilling van belastinggeld. Daarnaast vindt 61 % van hen dat de Europese Unie (EU) niet verder moet uitbreiden. Een kwart (24%) heeft weinig vertrouwen in de EU. Dat blijkt uit een onderzoek van het Amsterdamse Center for Politics and Communication. Prof Claes de Vreese van de UvA die het onderzoek leidde verklaart de negatieve houding tegenover de EU uit angst voor een te grote EU, angst voor verlies van eigen identiteit en ontevredenheid over het functioneren van de EU. In reacties op de site Europa hoort bij Nederland van het Ministerie van Buitenlandse Zaken is te lezen dat het meer om kritiek gaat dan om angst. De kosten, met name de hoge Nederlandse bijdrage, spelen daarbij een grote rol, het gebrek aan democratie is ook een terugkerend punt alsmede de veel te snelle uitbreiding. In het onderzoek zelf scoort angst trouwens ook laag (14% voelt zich bedreigd, 52% is het oneens met deze stelling). Opvallend is dat bij heel veel vragen 'neutraal' het hoogste scoort. De meningen zijn kennelijk nog niet zo uitgesproken en dat betekent dat wat meer feitelijke voorlichting bepaald niet overbodig is. En ervaringen van mensen die Brussel van nabij hebben meegemaakt, zoals Kathalijne Buitenweg, zie haar interview met de NOS: "Het is woekeren met de macht".

GroenLinks verliest in eerste Europese poll

Voor GroenLinks heeft de Engelse opiniepeiler Predict 09 EU geen goed nieuws. De Londense professor Simon Hix heeft een Europese politieke barometer gemaakt en hij voorspelt voor GL een daling van het percentage kiezers van 7,4 in 2004 naar 6, 2 in 2009. Dat betekent dat we nog maar één zetel zouden overhouden. Ook PvdA, CDA en VVD verliezen. De SP wint twee zetels, Wilders 3, D66 krijgt er een bij en de Partij voor de Dieren zou er ook een krijgen. De NRC trekt de conclusie voor Europa als geheel dat extremistische groepen links en rechts geen winst van betekenis boeken. Voor Nederland gaat dat dus niet op.
Voor de Green Party of England en Wales zijn de vooruitzichten nog slechter: beide zetels gaan verloren. De Duitsers verliezen 3 van de 13 zetels, de Fransen van 6 naar 2. Winst is er voor de Deense SF (+1) en de Tsjechen (nieuw, 1 zetel). In totaal gaat de Groene Fractie er op achteruit van 43 naar 39, maar dat heeft ook te maken met de inkrimping van het parlement.

Het groene geluid in Europa

De Groenen in München hebben met succes gepleit voor het opnemen van een aantal ex-gevangenen uit Guantánamo Bay. Het gaat om Oeigoeren, een islamitische minderheid in China, waarvan er al een aantal in München in ballingschap leven. Ze zijn jaren geleden in Pakistan opgepakt door de VS op verdenking van samenwerking met Al Quaida.
Vandaag vergaderen de ministers van Binnenlandse Zaken van de EU over steun aan de VS bij de opvang van gevangenen uit Guantánamo Bay. De stemming was tot nu toe niet erg positief. Zo vond Manfred Weber, een duits lid van het Europees Parlement namens de CSU, dat de VS "het probleem dat ze zelf geschapen hebben ook zelf maar moeten oplossen." Nu zelfs zijn partijgenoten in München door De Groenen zijn omgepraat komt ook Weber hopelijk tot rede.
Het is natuurlijk ook nogal hypocriet om de zaak zo af te doen. Europa, en zeker rechts Europa, heeft de VS ten volle gesteund in het anti-terrorisme beleid waar Guantánamo Bay een uitvloeisel van is. En de EU is zelf ook niet vies van juridisch discutabele maatregelen. De zwarte lijst voor vermeende terroristen die individuen en organisaties zonder enige vorm van proces van bronnen van inkomsten berooft bestaat nog steeds. Vorige week werd bekend dat de enige Nederlander die op die lijst staat, de Filippijnse balling José Maria Sison, definitief is vrijgesproken van vervolging door het Nederlandse Openbaar Ministerie. Hoogste tijd dus om hem ook van de Europese terroristenlijst te halen.

anti-terrorismebeleid, Guantánamo Bay

Opportunisme van de EU-raad

Na een jarenlange procesgang lijkt de EU-raad de Iraanse oppositiegroep Mujahedeen Khalq Organisatie nu van de omstreden zwarte lijst van terroristische organisaties te willen schrappen. Dat de uitspraken van het EU Hof van Justitie nu eindelijk gevolgd worden bevredigt het rechtsgevoel. Maar het besluit riekt ook naar politiek opportunisme. De MKO verzet zich tegen een regiem dat door Bush ondergebracht is in de categorie schurkenstaten. Oppositie tegen zo'n regiem wordt kennelijk anders beoordeeld dan oppositie tegen een door de VS gesteund regiem. De in Nederland verblijvende Filippijnse vluchteling José Maria Sison, die ook op deze lijst staat en sinds 2002 niet kan beschikken over zijn bankrekening, heeft na eenzelfde procesgang als de MKO nog steeds geen uitzicht op een eerlijke behandeling. Sison was voorzitter van de Filippijnse Communistische Partij die oppositie voert tegen het door de Amerikanen gesteunde regiem Arroyo. De bezwaren van de Hof, dat de EU de MKO niet onmiddellijk op de hoogte had gesteld, haar geen gelegenheid tot verweer had geboden en dat de EU de sancties tegen de MKO onvoldoende had gemotiveerd, gelden onverkort voor de maatregelen tegen Sison. De zwarte lijst is niet alleen een vloek in de rechtsstaat, ze wordt ook nog eens misbruikt voor onvervalste gehoorzaamheid aan het Amerikaanse staatsbelang.